Instrukcje rysowania krok po kroku dla owadów, takich jak muchy, pszczoły, cykady, osy i pająki. Kliknij na kolorowanki Człowiek-Pająk aby otworzyć wersję do druku lub pokoloruj online (kompatybilne z tabletami iPad i z systemem Android). Mogą zainteresować Cię także kolorowanki z kategorii Spiderman. Ta Kolorowanka została Czy Wasza pociecha wie, jak narysować pieska? Nauka rysowania dla dzieci wskazówki i porady jak krok po kroku narysować pieska. Niedźwiadek uczy rysować małe dla dziecka: RADOŚĆ z własnych osiągnięć. W górach - materiały edukacyjne dla dzieci. Łamigłówki, ćwiczenia, kolorowanki, bajki, opowiadania, wierszyki, wycinanki i inne różności dla dzieci na temat gór. Rysunek dziecięcy jako podstawa diagnozy terapeutycznej P. Osterrieth wyróżniła, na podstawie długoletnich analiz rysunków dzieci oraz uwzględniając dokonania innych badaczy, cztery poziomy rozwoju rysunku dziecka: okres bazgrania, faza schematyczna, faza realizmu, rozwój indywidualny. Tak jak w rozgrzewkowym portrecie, najpierw narysujemy kulę jako bazę głowy, do której dokleimy żuchwę (połowę kuli). Następnie dodajemy osie twarzy: jej środek wertykalnie, podział z linią oczu (połowa kuli), nosa (koniec kuli), ust (połowa żuchwy). Może poczułeś przerażenie, że jest to kurs na architekturę. 24 745 Darmowe obrazy Owoce. Bez wynagrodzenia autorskiego: obrazy. Znajdź obrazy z kategorii Owoce Bez wynagrodzenia autorskiego Nie wymaga przypisania Obrazy o wysokiej jakości. Materiały rysunkowe i sposób ich wykorzystania. I. Opanowanie zagadnień z zakresu języka i funkcji plastyki; podejmowanie działań twórczych, w których wykorzystane są wiadomości dotyczące formy i struktury dzieła. Uczeń: 5) charakteryzuje pozostałe środki wyrazu artystycznego, takie jak: linia, plama, faktura; wykorzystuje 2snG4H. Trochę historii… Rysunki dziecięce stały się przedmiotem zainteresowania psychologów już pod koniec XIX wieku. Jako prekursorską uznaje się pracę E. Cook’a dotyczącą stadiów rozwojowych, dających się zaobserwować w twórczości plastycznej dzieci. Jednak za przełomowy – dla rozwoju tej gałęzi nauki – uznaje się rok 1907, kiedy Francuz, E. Claparede zaczął badać związki pomiędzy rysunkami dzieci a ich osiągnięciami szkolnymi. Od tego momentu, coraz mocniej utrwalało się przekonanie, że rysunki najmłodszych stanowią coś więcej niż tylko urocze, dziecięce prace plastyczne, ale mogą być także wskaźnikami zdolności poznawczych, przeżyć emocjonalnych czy cech osobowości. Rysunek jako test zdolności Ma swój początek w poszukiwaniach przez naukowców sposobu na badanie inteligencji małych dzieci, stworzenia testu, łatwego w zrozumieniu dla grupy wiekowej 4-10 lat. W 1926 roku, F. Goodenough, uczona z Uniwersytetu w Minessocie, zebrała ponad 4000 rysunków dzieci w różnym wieku i wybrała z nich w sposób losowy po 10 odpowiadających każdej kategorii wiekowej. Tak narodził się jeden z najpopularniejszych testów badających zdolności, wzbogacony późnej i nieco zmodyfikowany przez D. Harris’a. Test Rysunku Postaci Ludzkiej Goodenough-Harrisa (Test Postaci Kobiety, Test Postaci Mężczyzny) jest narzędziem często wykorzystywanym do badania podstawowych procesów poznawczych, zwłaszcza u dzieci młodszych. Charakteryzuje go proste polecenie: narysuj postać kobiety oraz postać mężczyzny. Pojęcie ludzkiej postaci jest w tym teście traktowane jako wskaźnik pojęć przyswojonych przez dziecko. Odpowiedni stopień uszczegółowienia rysunku (adekwatny do wieku) dowodzi pojęciowej dojrzałości malucha. Świadczy to o tym, że potrafi on dostrzec w otaczającym go świecie odpowiednie elementy postaci, które znajdą się na jego rysunku. W ten sposób badany jest rozwój poznawczy dziecka a dokładnie intelektualna (pojęciowa) dojrzałość. Warto w tym momencie dodać, że postać ludzka jest szczególnym elementem rzeczywistości dziecka, dlatego jest ona wykorzystywana zamiast innych elementów rzeczywistości. Badane dzieci wykonują rysunki postaci kobiety i mężczyzny w wybranej przez siebie kolejności. Po wypełnieniu arkusza opisu rysunków obliczany jest wynik dla postaci kobiety i postaci mężczyzny oraz obu postaci łączenie. Wynik to liczba pozycji diagnostycznych tj., szczegółów, które zgodnie z instrukcją znajdują się w pracy badanego dziecka. Istnieją normy, określające adekwatny dla wieku oraz płci (ponieważ wykazano istotne różnice między chłopcami a dziewczynkami) stopień uszczegółowienia pracy. Rysunki małych dzieci są zwykle bardzo proste. Widać na nich przede wszystkim głowę ze schematycznymi rysami twarzy, a pozostałe części ciała wyrastają z głowy. Często zdarza się, że dziecko rysuje głowę i ciało razem, w kształcie koła. W miarę rozwoju dziecka jego rysunek staje się coraz bardziej zróżnicowany i precyzyjny, wskazuje na rozwój zdolności motorycznych ale widać na nim także ślady kultury i środowiska, w którym dziecko dorasta. Rysunek jako test osobowości Rysowanie i malowanie to czynność bardzo indywidualna – dlatego właśnie dziecięce prace na ten sam temat mogą tak bardzo różnić się między sobą. Każdy obrazek odzwierciedla osobowość młodego twórcy, przedstawia jego sposób widzenia świata. Interpretacja rysunków nie jest sprawą prostą, nie dokonuje się według określonego, utartego schematu. Wymaga od pracującego tą techniką psychologa wiedzy i doświadczenia. Umiejętności dostrzegania wielu aspektów rysunku, kolorystyki, tła, interpretacji symboli, odniesień do historii życia pacjenta, otoczenia w jakim wyrósł. Oczywiście istnieją klucze do testów, które ułatwiają interpretację dziecięcych prac ale doświadczony praktyk nie korzysta z nich bezkrytycznie. Na przykład przy Teście – Rysunek domu – brak dachu nie zawsze musi oznaczać zaburzenie ale na chociażby banalny fakt, że rodzinny dom badanego, ze względu na rozbudowę, jest aktualnie pozbawiony dachu. Oprócz samego rysunku ważnym wskaźnikiem dla badającego są zachowania dziecka sporządzającego pracę. Luźne komentarze, które rzuca, niejako mimochodem mogą świadczyć o jego emocjach, wyrażać ocenę osób, które przedstawia, mówić wiele o jego sytuacji rodzinnej. Na przykład stwierdzenie chłopca podczas malowania swoich bliskich: „my nigdy nie robimy nic razem”. Szczególnie często wykorzystywany ze względu na swoją specyfikę jest w przypadku dzieci Test – Rysunek rodziny. Rysujące swoich bliskich dziecko przelewa na papier bardzo dużo informacji na temat środowiska, w którym wyrasta. Przede wszystkim pokazuje jego stosunek do poszczególnych osób w rodzinie, odzwierciedla emocje jakie w nim budzą. Często dziecko niezwykle precyzyjnie określa hierarchię panującą w rodzinie oraz swoje w niej miejsce. Zdarza się, że nie umieszcza na rysunku siebie, co może być wskaźnikiem poczucia odrzucenia. Użyteczną modyfikacją rysunku rodziny jest Kinetyczny portret rodziny (Burns i Kaufman, 1970), w którym dziecko otrzymuje polecenie, aby przedstawiło rodzinę robiącą coś razem. Na dziecięcych pracach widoczne są rodziny, które wspaniale się ze sobą bawią ale i takie, których członkowie siedzą „wspólnie” przed telewizorem. Niektóre dzieci mają problem aby wymyślić, co właściwie mogłyby robić razem z rodzicami albo ograniczają wspólnotę do posiłków zjadanych przy jednym stole. Charakterystyczne dla rodzin, w których rodzice nie dogadują się między sobą albo, w których panuje chłód emocjonalny jest umieszczanie rodziców na przeciwległych końcach długiego stołu. Bywa i tak, że naprzeciw jednego z rodziców rysuje siebie, zdradzając współzawodnictwo istniejące w rodzinie. Pusty lub zastawiony stół świadczy bądź o jałowości otoczenia, w którym żyje dziecko, bądź odzwierciedla jego stosunek do dostępnej mu „strawy” emocjonalnej. Na podstawie rysunku można też próbować określić dynamikę zachodzącą między badanym a jego rodzicami oraz rodzeństwem. Bardzo ważnym elementem pracy dziecka jest umieszczenie siebie w hierarchii rodzinnej. Bycie blisko rodziców oznacza dobrą relację albo nawet pozycję uprzywilejowaną (w zależności gdzie znajduje się rodzeństwo). Gdy jednak dziecko pomija siebie lub rysuje się w oddaleniu od bliskich rodzi to wątpliwość, co do jego poczucia przynależności a nawet doświadczenia odrzucenia. Ważne są niejednokrotnie sylwetki rodziców lub innych członków rodziny, które mogą podlegać deformacji, wyolbrzymieniu lub pomniejszeniu. Wyraz twarzy rodziców lub mowa ich ciała niejednokrotnie sugeruje jaki mają oni stosunek do dziecka, które z nich jest mu bliższe, które rozpieszcza, a które wymaga. Głębokiej analizy wymaga brak któregoś z rodziców, mimo, że jest on obecny w realnym życiu dziecka. Ciekawie na rysunkach dzieci przedstawiane są relacje z rodzeństwem. Od wyraźnie zaznaczonej dominacji, poprzez silne pozytywne więzi, wspólnotę zainteresowań, wyrażoną np. tym, że dzieci są przedstawione na rowerach aż po fakt całkowitego pominięcia rodzeństwa, co często jest próbą eliminacji współzawodnictwa odczuwanego w codziennym życiu. Testów projekcyjnych czyli takich, w których dziecko wypowiada się nie wprost a poprzez rysunek, stanowiący odbicie jego stanów wewnętrznych jest wiele. Można tu wymienić chociażby Test – Rysunek osoba w deszczu czy Test – Rysunek dom-drzewo-osoba. Bardzo pomocną techniką w pracy z dziećmi i młodzieżą jest – wywodząca się z idei testów rysunkowych – zabawa w rysowanie historii. Jest ona przydatna szczególnie w przypadku młodych pacjentów, którzy mają problem z otworzeniem się, są niechętni rozmowom na tematy osobiste lub są w fazie buntu lub wrogości. Ta z pozoru niezwiązana z terapią zabawa, pozwala bardzo często na „przełamanie lodów”. osoba prowadząca badanie czy terapię najpierw rysuje na papierze pojedynczą linię i poleca pacjentowi rozbudowanie tego znaku tak, by powstał obrazek. rozwija ten znak w rysunek, który jest kontynuacją obrazka wykonanego przez badanego. W ten sposób powstaje seria rysunków, które mają ułożyć się w pełniejszą historię. Kiedy seria obrazków zostanie ukończona i pacjent opowie historię na ich temat, warto przejrzeć je ponownie, aby podsumować płynące z nich wnioski. Jednocześnie wskazane jest zasugerowanie dziecku, by wymyśliło inne zakończenie historii, które być może byłoby bardziej satysfakcjonujące. W ten sposób dziecko zyskuje świadomość istnienia alternatywnych uczuć i zachowań. Podsumowanie Testy rysunkowe stanowią element pomocny w diagnozie dzieci ze względu na swój szczególnie przyjazny dla nich charakter – dzieci rysują przecież niemal codziennie. Z drugiej jednak strony należy pamiętać, że zazwyczaj, stanowią one narzędzie pomocnicze, uzupełnienie innych testów, służących badaniu. Warto jednak, abyśmy my – rodzice przyglądali się pracom naszych dzieci, ponieważ stanowią one niewyczerpane źródło informacji o ich świecie, sposobie myślenia, emocjach, nastoju. Jest to także wspaniały punkt do rozmowy z dzieckiem na jakiś temat. Często też dziecko poprzez swoje rysunki zwraca się do nas pokazując nam swoje fascynacje, lęki, doświadczenia. Magdalena Lange-Rachwał – psycholog. Absolwentka filologii polskiej. Posiada wiedzę z zakresu logopedii, zdobytą w Podyplomowym Studium Logopedycznym UW. W swojej pracy wykorzystuje język jako ważny element wyrażania siebie. Kieruje się mottem Ludwika Wittgensteina: „Granice mojego języka są granicami mojego świata”. Rysunek dziecka jest obok mowy jedną z pierwszych form ekspresji, jest bardzo ważnym etapem w rozwoju czynności które często rysuje, ma możliwość kolorowania, ćwiczy sprawność dłoni, rozwija swoją kreatywność, uczy się trudnej sztuki koncentracji, poznaje kształty i kolory, rozszerza wiedzę o świecie. Wszystko, czego uczy się dziecko, wspomaga rozwój jego pamięci. Dziecko nie zna zasad kompozycji ani reguł sztuki rysunkowej, kiedy rysuje pochłonięte własną czynnością, zafascynowane grą barw, zestawem form, działa pod wpływem własnych impulsów i bodźców dziecko we własnym tempie rozwija zdolności manualne jednak warto mieć wiedzę dotyczącą etapów rozwoju rysunku naszych dzieci. Rozwój rysunku dziecka w wieku od 2 lat do 6 lat2-latkiDziecko w tym okresie zafascynowane jest czynnością rysowania jako ruchem, nie próbuje odtworzyć widzianego otoczenia. Małe dziecko zazwyczaj trzyma ołówek całą dłonią i kreśli linie chaotyczne, delikatne, nikłe, które nic nie przedstawiają – stanowi to jedynie doskonałe ćwiczenie dla ruchów ręki i spostrzegania. Rysuje ruchami zamaszystymi, wykracza poza kartkę . U dzieci powyżej 2,5 lat życia pojawiają się małe rysuneczki zygzaków, spiralek, plamek, kreseczek. Dziecko zaczyna rysować poziomo, następnie pionowo, ukośnie, zaczyna kreślić półokręgi, a na samym końcu koło, zgodnie z przeciętnym tempem rozwoju grafomotorycznego dzieje się to między 2,5 a 3 rokiem 2 latkaFabian 2,5 lat3-latkiW wieku 3 lat dziecko zwykle zaczyna stosować chwyt zbliżony do tego, jakim posługują się dorośli. W rysunkach dzieci zaczynają pojawiać się elementy figuralne: kółka, krzyżyki, kwadraty, prostokąty, które w połączeniu z prostymi kreskami i punktami stanowią podstawę przyszłego rysunku. Potrafi rysować ołówkiem na papierze, wykonując koliste ruchy ręki. Kontrola nad własnymi ruchami jest bardzo ważnym osiągnięciem dziecka w tym okresie. W wieku około 3,5 lat zaczynają pojawiać się głowonogi, barwa, kolor kredki zaczyna mieć znaczenie. Dziecko nadaje swoim rysunkom nazwy, chociaż często jeszcze nie przypominają rzeczywistych przedmiotów i istot np:zygzak to jest wążkreska to kwiatek,kółko to słońce, często przypomina kształtem ziemniaka, jajkogłowonogi to mama, tataMiłosz 3 lataFabian 3,5 latMiłosz 3,5 lat4-latkiOd 4 roku zaczynają pojawiać się rysunki tematyczne, które z czasem zaczynają dominować w twórczości dziecka. Dziecko w tym wieku to już mały artysta. Trzyma kredkę mocno i pewnie, porusza nią zginając i prostując palce. Kredka znajduje się w uchwycie 3 palców (kciuka, wskazującego i środkowego), w pobliżu miejsca zatemperowania. Dziecko w tym wieku potrafi zamalować kredkami proste, wyraźne kontury. 4 – latek rysuje rozpoznawalne kształty, wie co chce namalować, Pierwszym symbolem jaki tworzy dziecko jest:człowiek. Dziecko rysuje postać ludzką jako „schemat”, rysuje tzw. ” głowonogi” – koło oznacza głowę , 2 pionowe kreski nogi, pojawiają się oczy, usta, włosy, ale jeszcze bez dokładnych szczegółów, pojawia się tułów oraz elementy ubranianastępnie pojawiają kwiatki stworzone z zamkniętych okręgów, łodygi i listkówpojazdysłońce, kwiaty, drzewaRysunki 4,5 latków zaczynają zawierać coraz więcej szczegółów, rysunki są dokładniejsze i zawierają konkretne 4 lataFabian 4,5 latJagoda 4,5 lat5- 6 latkiDziecko w tym okresie jest już zaprawionym rysownikiem, rozmieszcza starannie wszystkie elementy na kartce papieru. Barwy są zgodne z rzeczywistością, pojawiają się elementy krajobrazu, rysunki są barwne. Prawidłowo narysowane są linie, małe elementy, czasem możemy dostrzec zamalowane tło. Rysunki coraz częściej przedstawiają różne sytuacje. Często wzorują się na innych rysunkach, postaciach rzeczywistych lub bajkowych. Pojawia się chęć eksperymentowania z kolorem. Rysują zgodnie z tym co wiedzą a nie z tym co widzą np. kot pije mleko, pies mieszka w budzie itp. Zwracają uwagę na szczegóły:postać ludzka zaczyna być proporcjonalna. “Ubrana” czyli zamalowana. Zgodna z płcią. Pojawia się szyja, talia, uszy, stopy, palce. Pojawiają się elementy ubrania ( spódnice, spodnie, koszulki) , włosy, biżuteria. Bardzo często ukazywana jest w posiada okna – w oknach firany, kwiaty. Komin, schody przed domem, posiadają światła, reflektoryDrzewa mają korzenie, gałęzie, liścieVanessa 5 latVanessa 5 latVanessa 5,5 latVanessa 5,5 latMarika 6 latMilena 6 latMiłosz 6 lat Ta strona używa pliki cookies zgodnie z polityką cookies, gdzie są informacje czym są oraz jak włączyć/wyłączyć ich obsługę. Rysunek dziecka – interpretacja i wnioski. Zastanawiałam się czy o tym pisać i wiesz co? Odezwało się do mnie wiele mam z podobnym „problemem”. Postanowiłam przeanalizować o co chodzi, sięgnęłam do źródeł naukowych i teraz może pomogę także Tobie i Twojemu dziecku. Czy wiesz jak interpretować rysunek dziecka? Czy kiedykolwiek ktoś zwrócił Ci uwagę, że rysunki Twojego dziecka są „inne” lub „nieodpowiednie”. Nam właśnie się to zdarzyło, dlatego postanowiłam rozwiać wątpliwości i powiedzieć jasno: Twoje dziecko ma prawo robić to po swojemu! Czego dowiesz się z tego wpisu: 1. Czy trzeba interpretować rysunek dziecka i kto powinien to robić?2. Fazy rysunku adekwatne do Kolory i przestrzeń w dziecięcym Forma, narzędzia, efekt – co możesz na ich podstawie Pokaż mi swój rysunek, a powiem Ci kim jesteś? I don’t think so…6. Interpretacja rysunków mojego syna, a ocena psychologa. Ten artykuł piszę przede wszystkim jako mama, ale oparłam go na źródłach naukowych – żeby nie snuć domysłów i nie wprowadzić Cię w błąd. Rysunek dziecka – czy trzeba go interpretować i kto powinien to robić? Jeśli chcesz zrozumieć emocje swojego dziecka lub dowiedzieć się jaki ma nastrój lub kłopot – rysunek jest jedną z najbezpieczniejszych form takiego wstępnego rozpoznania. Rysowanie należy do naturalnych czynności wykonywanych przez dzieci, która jednocześnie stanowi formę uzewnętrzniania uczuć, emocji, samopoczucia. To bardzo cenna wskazówka zarówno dla rodzica, jak i pedagoga w przedszkolu, psychologa lub innego specjalisty podczas terapii. Skarbnica wiedzy o dziecku – tyle można powiedzieć na temat rysunku, ale trzeba jeszcze wiedzy o tym, jak interpretować dzieła młodych artystów i czy zawsze będziemy mieli rację. Sama czynność rysowania jest formą zabawy i nauki. Rozwija wyobraźnię, myślenie przestrzenne, precyzję. Dobrze wiemy, że rysowanie było pierwszą formą przelewania myśli, przekazywania wiedzy i utrwalania zaistniałych wydarzeń. Dziś na podstawie rysunku możemy się dowiedzieć, czy dziecko ma z czymś problemy, kogo uważa za najważniejszą osobę w życiu, czy jest śmiałe czy wręcz przeciwnie i jak postrzega świat w ogólnym zarysie. Po stokroć warto poświęcić chwilę i zobaczyć co nasze dziecko rysuje i dlaczego to robi. A jeśli coś jest niejasne – warto zapytać. UWAGA: do prawidłowej interpretacji rysunku potrzebna jest wiedza, intuicja i odpowiednie przygotowanie – znajomość symboliki etc. Nie wystarczy spojrzeć, żeby wiedzieć, co naszym dzieciom chodzi po głowie, choć zachęcam do zapoznania się z dziełami małych artystów. Fazy rysunku w zależności od wieku autora. 2-3 rok życia Stadium bazgrot. Jako dorośli nazwiemy rysunek dziecka gryzmołami, ale wbrew pozorom ten etap jest bardzo ważny, bo stanowi początek późniejszych, bardziej skomplikowanych form. Zaczyna się od chaotycznego stawiania różnych znaków, rysowania figur – na pewno obserwujecie to u swoich dzieci w tym wieku. Rysują we wszystkich kierunkach. Dlaczego ten etap jest tak istotny? Właśnie w nim maluch odkrywa, że ma moc sprawczą, a ruchy ręką zostawiają po sobie ślad, a zatem decydować jak i w którym kierunku będzie ruszał ręką uzyskując konkretny efekt. Etap ten kończy się zamknięciem lini w koło. Aria, 3 lata Janek, 3 lata 3-4 rok życia Ile razy zaśmiałaś się, że czterolatek narysował Ci nogi wystające z głowy? Czy wiesz, że wszystkie dzieci na tym etapie rozwoju postać ludzką rysują właśnie jako głowonoga? To stadium nazywa się przedschematycznym. Na tym etapie można już coś o osobowości, emocjach i potrzebach dziecka powiedzieć. Autor: 4 lata (mama) Autor: 4 lata (kosmos) 5-6 rok życia To stadium nazywamy schematem uproszczonym. Dziecko w tym wieku zaczyna myśleć abstrakcyjnie. Przedmioty rysowane przez dzieci przedszkolne/zerówkowe zaczynają przybierać realny, możliwy do rozpoznania kształt i charakterystyczne cechy. Istoty żywe mają ludzkie cechy, maluch łapie też perspektywę. Na tym etapie zwraca się uwagę na wielkość malowanych osób lub przedmiotów – im coś jest większe, tym ważniejsze dla dziecka. Na przykład mój syn często rysuje największego…samego siebie. Pedagog może zastosować metodę Rysunku Projekcyjnego – poprosić dziecko o narysowanie rodziny i na tej podstawie wnioskować o relacjach w niej. Mama Mama i dziecko Rodzina Krajobraz Sztuki wybrane Dziewczynka, 5 lat, Rodzina Okres grup rówieśniczych Możemy przyporządkować go do szkoły podstawowej. Dzieci sięgają po różne techniki wykonywania prac plastycznych, chcą żeby ich rysunki były indywidualne. Na tym etapie poprzez rysunek wyrażają zarówno siebie i swoje emocje, jak i poznają rówieśników i nawiązują z nimi bliższe relacje. Usta z kreski stają się owalne. Ada, 9 lat Borys, 8 lat Borys, 8 lat Chłopiec, 7 lat 12-14 rok życia Dzieci w tym wieku nie rysują już schematycznie, są krytyczne wobec swoich dzieł. To stadium pseudonaturalistyczne – świat wygląda na rysunkach już bardzo realnie. Rysowanie/malowanie na każdym etapie życia dziecka jest niezwykle ważne dla jego rozwoju. Za chwilę opowiem Wam jak można interpretować barwy i przestrzeń na rysunku i opowiem, co skłoniło mnie do napisania tego tekstu. Rysunek dziecka – barwy i przestrzeń. Lewa strona oznacza przeszłość, prawa przyszłość – mogę się założyć, że nigdy tak na to nie patrzyłaś! Ale to jeszcze nie wszystkie, bo w interpretacji równie ważne jest JAK dziecko rysuje – czy mocno dociska kredki do kartki, czy raczej delikatnie. Czy kreski są długie i grube czy raczej krzywe i niepewne? Sposób w jaki dziecko umiejscawia na rysunku ludzi mówi o relacjach pomiędzy nimi – mogą być blisko siebie, oddalone, rozdzielone czymś dużym, zwrócone ku sobie twarzami, robiące coś wspólnie czy wręcz przeciwnie. Jeśli chcesz sama zobaczyć jak maluch widzi Waszą rodzinę, zwróć uwagę która z postaci jest największa (dziecko uważa ją za najważniejszą/decydującą/istotną dla niego), a która najmniejsza. Jako ciekawostkę dodam, że mój syn maluje różnie – raz to On jest największy i stoi po zewnętrznej stronie, raz największy jest Tata. Rysowanie wyłącznie na dole kartki wskazuje na niepokój, natomiast góra kartki ma oznaczać marzenia, które nie są jeszcze do końca określone. Przyjrzyj się obrazkom dziecka i zwróć uwagę na kolory. Różowy – optymizm, czarny – rozpacz, ciepłe barwy – pogodny nastrój, szary – nuda. Szczerze? Trzeba kolory traktować bardzo, nazwijmy to, z przymrużeniem oka. Ostatnio dwie koleżanki opowiadały mi o rysunkach ich synów – jeden malował tylko na czarno, bo w przedszkolu brakowało ołówków (nie muszę chyba wspominać, że panie były bardzo zaniepokojone). Drugi też rysował na czarno, bo nigdy nie chciało mu się szukać kolorów, a czarny miał pod ręką. Jestem ciekawa, jak psycholog popatrzyłby na rysunki Antka: ludzie zazwyczaj są prostymi formami bez kolorów, a wszystko inne jest bajecznie tęczowe. Czyżby otaczający go rodzina i przyjaciele byli tak bezbarwni w odbiorze? 🙂 Po tym, jak przedstawiany jest na rysunku człowiek, można z grubsza określić poziom rozwoju maluszka oraz symboliczne znaczenie poszczególnych elementów. Czy postaci mają ręce z palcami, czy mają nogi. Na przykład niewyraźne ręce mogą świadczyć o trudnościach w komunikowaniu się. Pokaż mi swój rysunek, a powiem Ci kim jesteś! Jeśli wydaje Ci się, że interpretacja rysunku jest banalna, to…no nie jest, przykro mi. W rysunku ocenie czy też analizie poddawane są symbole, a to rzecz dalece bardziej skomplikowana. Dlatego czasem sobie myślę, żeby taką interpretację zostawić specjaliście albo zapytać dziecka co przedstawia rysunek i dlaczego coś się na nim znajduje. Dzieci to skarbnica wiedzy! A Twoje dziecko co najbardziej lubi rysować? Bibliografia: 1. M. Braun-Gałkowska, S. Studen, Projekcja niepokoju w rysunku, w: Rysunek projekcyjny jako metoda badań psychologicznych, red. M. Łaguna, B. Lachowska, Lublin 2003. 2. E. Fromm, Zapomniany język, Warszawa 1977. 3. Rysunek projekcyjny w badaniach relacji społecznych, red. B. Kostrubiec, B. Mirucka, Lublin 2004, s. 37-58. 4. N. Łaguna, B. Lachowska , Rysunek projekcyjny jako metoda badań psychologicznych, Lublin 2003. 5. M. Braun-Gałkowska, Różnorodność rysunków dziecięcych, EETP 2016, Nr 3(41). 6. Olczak Agnieszka, Rysunkowe opowieści dzieci, Wychowanie w Przedszkolu. – 2003, nr 8, s. 467-472 Podobał Ci się ten wpis? Będę wdzięczna, jeśli go polubisz i pokażesz swoim znajomym: INNE ARTYKUŁY, KTÓRE MOGĄ CIĘ ZAINTERESOWAĆ:KSIĄŻKI DLA DZIECI NA WAKACJEDZIECKO WYMUSZA PŁACZEM Mózg człowieka na kolorowance! Z czego składa się nasz mózg i jak nazywają się poszczególne jego kolorowanki na pewno pomogą w nauce anatomii nim nazwiecie części serca, części układu trawiennego, przyjrzycie się płucom i szkieletowi. Anatomia człowieka na kolorowankach to sposób na połączenie zabawy z nauką. Zapraszamy!Kurs online - Jak zachęcić dziecko do naukiCzy i jak motywować dzieciNie ma jednego powodu, dla którego dziecko nie chce się uczyć i dlatego nie ma jednej prostej recepty na zmotywowanie go do nauki. Na edukację trzeba spojrzeć szerzej, w kontekście całej rodziny. Zapnijcie pasy! Ten kurs to prawdziwa szybka rodzinna edukacyjna rewolucja!edukacyjne Znajdź przedmioty na literę… Karta pracyzobacz Karta pracy z zadaniami matematycznymizobacz Zadania z mnożeniem – karta pracyzobacz Tabliczka mnożenia – karta pracy do drukuzobacz Nauka tabliczki mnożenia – karta pracyzobacz Anatomia Wszystkie kategorie kolorowanek

człowiek rysunek dla dzieci